Przyjęty projekt tzw. dużej ustawy o innowacji obowiązuje od stycznia 2018 roku. Część zmian przedstawiliśmy w pierwszej części cyklu. Sprawdź, jak zmieni się ulga B+R.
Koszty osobowe
Obowiązujące do końca 2017 roku przepisy pozwalają na odliczenie kosztów pracowników „zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej”. To sformułowanie wymusza na pracodawcach konieczność udowodnienia, że pracownicy ci zostali zatrudnieni właśnie w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. W rzeczywistości jednak, działania związane z B+R prowadzone są przez pracowników różnych działów, w zależności od fazy realizacji projektu. Tak sformułowany przepis sprawia więc problemy interpretacyjne zarówno przedsiębiorcom jak i organom podatkowym.
Po zmianie przepisów przedsiębiorca będzie mógł odliczyć w ramach ulgi B+R koszty zatrudnienia pracownika w danym miesiącu w wysokości proporcjonalnej do czasu przeznaczonego przez pracownika na działania B+R. Dla przedsiębiorcy oznacza to obowiązek prowadzenia miesięcznej ewidencji czasu pracy pracownika. Jest to rozwiązanie optymalne zarówno dla organów podatkowych jak i przedsiębiorców. Dąży ono do jak najdokładniejszego rozliczania ulgi badawczo rozwojowej, czego oczekują organy podatkowe. Jednocześnie daje pracodawcom możliwość odpisywania kosztów pracowników, którzy nie są zatrudnieni bezpośrednio w działach B+R. Taka forma rozliczenia sprawdza się od ponad dekady we Włoszech i w Czechach.
W 2017 roku ulga podatkowa na B+R dotyczyła jedynie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Od stycznia 2018 roku, ulga na badania i rozwój obejmuje również współpracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia albo umowy o dzieło. Ustawodawca stawia jednak jeden warunek – osoby współpracujące w ramach umów cywilnoprawnych muszą zajmować się wyłącznie działaniami B+R. Od takich umów cywilnoprawnych firma może odliczyć miesięczne należności przysługujące współpracownikowi oraz związane z nimi składki na ubezpieczenia społeczne.
Rozszerzenie katalogu kosztów kwalifikowanych
„Duża ustawa o innowacyjności” rozszerza katalog kosztów kwalifikowanych o specjalistyczny sprzęt, niebędący środkiem trwałym, który wykorzystywany jest bezpośrednio w działaniach B+R. Ustawodawca w tym przypadku wymienia w szczególności sprzęt taki jak: naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe wykorzystywane bezpośrednio w pracach badawczo-rozwojowych. Określenie „w szczególności” pozwala założyć, że katalog ten jest katalogiem otwartym. Pozostaje więc mieć nadzieję, że znajdą się w nim również narzędzia wykorzystywane bezpośrednio w pracach B+R. Przykładowo, w przetwórstwie tworzyw sztucznych prototyp nowego produktu (składającego się z surowców) nie może powstać bez takiego narzędzia jak forma do odlewania. W tym wypadku to zakup matrycy jest droższy niż zakup surowca i ma większy udział w koszcie produkcji prototypu.
Co więcej, ulga na B+R zostaje wzbogacona również o możliwość odliczenia nabycia usługi kosztów badań i pomiarów zleconych wyłącznie na potrzeby prowadzonych prac B+R. W 2017 roku ustawa pozwalała przedsiębiorcom na odliczenie kosztów usługi odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej. Jednakże pracownicy firmy nieposiadającej takiego sprzętu zazwyczaj nie są wyszkoleni w jego obsłudze. Koszt ich wyszkolenia może być większy niż koszt zakupu samej usługi. Dzięki nowelizacji ustawy ulga na innowacje obejmuje również usługę wykonania koniecznych badań, a nie tylko usługę odpłatnego korzystania z aparatury. Jest to korzystna zmiana, która sprawia, że ulga B+R jest lepiej dopasowana do faktycznych potrzeb przedsiębiorców.
Na nowelizacji skorzystają też duże przedsiębiorstwa, ponieważ od 2018 w ramach ulgi B+R mogą odliczyć koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.
Jeden komentarz