Autorzy
Dyrektywa ramowa w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy z 1989 roku (dyrektywa 89/391 EWG) zainicjowała nową erę w europejskiej polityce BHP, ustanawiając uniwersalne standardy w zakresie ochrony pracowników. W odpowiedzi na wyzwania związane z jej wdrożeniem, Komisja Europejska od 2004 roku systematycznie wydaje komunikaty i tworzy strategiczne ramy, które ułatwiają krajom członkowskim adaptację do dyrektywy i jej szczegółowych rozszerzeń. W aktualnych ramach BHP na lata 2021-2027, jednym z trzech priorytetów jest adaptacja standardów bezpieczeństwa i higieny do zachodzącej transformacji ekologicznej, cyfrowej i demograficznej. Z czym wiąże się to dla polskich przedsiębiorców? Jakie decyzje powinni podjąć aby podążać za zmianami?
Pozostałe dwa priorytety to: poprawa zapobiegania wypadkom i chorobom związanym z pracą zgodne z tzw. “Wizją Zero” oraz poprawa gotowości na wszelkie możliwe przyszłe kryzysy.
O “Wizji Zero” pisaliśmy już wcześniej. Materiał na ten temat możecie znaleźć tutaj.
Covid, AI i roboty
Postęp w dziedzinie robotyzacji i sztucznej inteligencji redukuje potrzebę wykonywania przez ludzi niebezpiecznych lub monotonnych zadań, zwiększając bezpieczeństwo pracy. W związku z tym, konieczne staje się dostosowanie przepisów do nowych technologii, w tym AI i robotyzacji, w ramach zarządzania zasobami ludzkimi i bezpieczeństwem pracy.
W kontekście potencjalnych chorób, strategiczne ramy UE wymagają przeglądu dyrektyw dotyczących maszyn i czynników szkodliwych, z naciskiem na kobalt, ołów i azbest – substancje niebezpieczne wykorzystywane w technologiach odnawialnych oraz do produkcji akumulatorów.
Z kolei pandemia COVID-19 i coraz bardziej popularna praca zdalna przyniosły nowe wyzwania regulacyjne związane z urządzeniami monitorującymi i ergonomią pracy. Polski przedsiębiorca musi być przygotowany na identyfikację nowych zagrożeń i implementację skutecznych metod ich ograniczenia, uwzględniając zmiany w kodeksie pracy wynikające z dyrektyw unijnych. Wyzwania te wymagają aktualnej wiedzy o zmieniających się normach, wytycznych i regulacjach związanych z miejscem pracy, szczególnie w kontekście rosnącej roli AI i robotyzacji.
Co to oznacza dla polskich przedsiębiorstw?
Z jednej strony, coraz większa popularność pracy zdalnej zmusza przedsiębiorstwa do przemyślanej adaptacji warunków pracy, w tym zapewnienia odpowiedniego wyposażenia spełniającego standardy bezpieczeństwa i ergonomii. Z drugiej strony, nowe przepisy dotyczące substancji niebezpiecznych, takich jak azbest, ołów czy kobalt, stawiają przed firmami wyzwanie zarządzania ryzykiem zdrowotnym w miejscu pracy.
Dodatkowo, inicjatywy UE, jak kampania EU-OSHA skupiająca się na bezpiecznej i zdrowej cyfrowej przyszłości, oraz rosnące znaczenie zdrowia psychicznego w miejscu pracy, nakładają na przedsiębiorstwa konieczność zwrócenia uwagi na psychospołeczne i ergonomiczne aspekty pracy. Integracja działań firm z dyrektywami „Well-being” i „Zielonym Ładem” podkreśla potrzebę holistycznego podejścia do zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, uwzględniającego zarówno fizyczne, jak i psychiczne aspekty środowiska pracy.
Co robić?
W kontekście nowotworów i chorób związanych z pracą, wymagane jest przeprowadzenie szczegółowych audytów bezpieczeństwa i dostosowanie środowiska pracy do nowych norm. To obejmuje inwestycje w szkolenia i rozwój zespołów BHP, aby efektywnie identyfikować i minimalizować ryzyko zdrowotne.
W obszarze pracy zdalnej, firmy powinny skoncentrować się na ocenie ryzyka i poprawie ergonomii, zapewniając pracownikom odpowiednie warunki pracy. Regularny przegląd i aktualizacja polityk pracy zdalnej pozwolą na lepsze dostosowanie do szybko zmieniających się wymogów.
