Tzw. podatek od deszczu wszedł w życie w 2018 roku jako odpowiedź na coraz trudniejszą sytuację hydrologiczną w Polsce. Dotyczy nieruchomości, które łącznie spełniają trzy warunki:
- posiadają powierzchnię większą niż 3,5 tys. m2,
- są zabudowane w przynajmniej 70%,
- nie są podłączone do kanalizacji otwartej lub zamkniętej.
Powyższe wytyczne należy odnosić do działek ewidencyjnych objętych jedną księgą wieczystą.
Z początkiem 2022 roku planowano nowelizację ustawy Prawo wodne, która rozszerzyłaby kryteria kwalifikujące do podatku od deszczu. Podlegałyby jej działki o powierzchni większej niż 600 m2 i zabudowane co najmniej w 50%. Co więcej, podłączenie do kanalizacji nie oznaczałoby już zwolnienia z daniny. Chwilowo ustawodawca wycofał się z rozszerzenia kryteriów, można jednak zakładać, że obowiązek opłaty będzie w przyszłości rozszerzany.
Wyliczenie podatku
Wysokość opłaty jest ustalana rocznie przez właściwą co do miejsca gminę. Służy do tego specjalny wzór będący iloczynem odpowiedniej stawki, wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej oraz czasu wyrażonego w latach. Daninę należy opłacać w kwartalnych ratach.
Minimalizacja podatku od deszczu
Początkowy etap inwestycji jest kluczowym momentem, który pozwala uniknąć lub zminimalizować wysokość corocznej daniny dzięki podjęciu odpowiednich działań. Możliwość weryfikacji wysokości ponoszonego podatku deszczowego mają jednak wszyscy przedsiębiorcy. Jest to szczególnie ważne w przypadku posiadania dużych zabudowanych działek, które nie zostały podłączone do kanalizacji.
Zakres wsparcia Ayming
- Weryfikacja urządzeń retencyjnych i powierzchni biologicznej czynnej w terenie
- Ustalenie wysokości podatku od deszczu w prawidłowej wysokości
- Doradztwo w planowaniu nowej inwestycji pod kątem uniknięcia lub minimalizacji wysokości podatku od deszczu
